-
1 kra|niec
m (koniec) end; (krawędź) edge- na drugim krańcu Polski at the other end of Poland, on the other side of Poland- przemierzyć kraj od krańca do krańca to travel a country from one end to the other- kraniec dachu the edge of the roof■ stoimy na dwóch krańcach we are poles apartThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kra|niec
См. также в других словарях:
stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… … Słownik frazeologiczny